icando

همیشه یه راه هست...

راه اول

دوبار فرصت شد بیام.با یه وبلاگ جدید و آدم جدید.فکر کنم یکی از نسبتا قدیمیا بحساب بیام.حدود ۶-۷ سال اینجا وبلاگ داشتم.خیلی هم دوسش داشتم.بعد دوباره یه وبلاگ جدید و جدید تا رسیدم به این وبلاگ و امیدوارم اینجا دیگه بمونم و مقطعی نباشه این موندن.ولی اینم بگم این آدمی که جدیدا شدم کلی با آدمی که قبلا بودم فرق داره.من میگم کلی اما تو فقط یه چی میشنوی.والا :D
میگن آدما تو تنهایی هاشون خودِ خودِ واقعیشونن.اینجا هم که کسی نمیشناستم و حس میکنم میتونم خود واقعیمو اینجا ول بدم :D گرچه بازم کامل نمیشه ول داد :))

تعداد کمی شانس اینو دارن که بدونن خود واقعیشون کیه ، کجاس ، چی دوس داره.. ولی اگه کسی پیداش کرد نامردیه ولش نده :) گناه داره 
خود واقعیمون به نظرم تو تنهاییامون پیدا میشه.جایی که هیشکی جز خودمون نباشه.لامصب گاهی هم خجالت آور میشه. :D
خوش آمدید
مچکرم
بازگشت همه ی ما به سمت وبلاگ است!!
اعتیاد داره بدمصب 0_0
اصن کامل ولش بدی که دیگه زشته :دی
گاهی خیلی سعی میکنم خودمو ول بدم اما بعد که بهش فکر میکنم خجالت میکشم و قرمز میشم. :))) 

منم خیلی دوست دارم وبلاگ داشته باشم قبلا هم یکی داشتم ولی بنا به دلایلی پاکش کردم اما الان واقعا دوس دارم یکی داشته باشم ولی دو دلم نمیدونم الان موقعش هست یا نه

اگه دوس داری و میتونی،یکی دیگه درست کن.از همین کوچیک کوچیکا شروع کن برس به علاقه های بزرگتر بعدی.امتحان کن.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">

بیشتر مردم به ترس‌ها و حماقت‌هایشان زنجیر شده‌اند و جرات ندارند بیطرفانه قضاوت کنند که مشکل زندگیشان چیست.بیشتر آدم‌ها همین‌ طور زندگیشان را بی‌ هیچ رضایتی ادامه میدهند بدون اینکه تلاش کنند تا بفهمند سرچشمه نارضایتی‌شان از کجاست یا بخواهند تغییری در زندگیشان ایجاد کنند.سر آخر میمیرند در حالی که هیچ‌ چیز در قلبشان نیست.

برادران سيسترز


شاید تفسیرات شخصی از محیط اطرافم :)
Designed By Erfan |: ویرایش با اطلاعات ناقص خودم