اصولا مبحث بچه دار شدن خیلی پیچیدست و اصلا این نیست که چون من بچه دوس دارم بیام بچه دار شم.گاهی بخاطر همین صرفا دوس داشتن ظلم بزرگی در حق بچه میشه.
برای بچه دار شدن دو سوال اساسی وجود داره:
۱. خودم که به این دنیا اومدم،از اینکه الان اینجام راضیم؟
۲. میتونم نیازها و دغدغه های بچه رو برطرف کنم؟
و بحث تربیت که مهمترین بخش بچه دار شدن هستش به کنار.
خودم فکر میکنم به جای اینکه فقط بخاطر اینکه بچه دوس دارم پس بیام یکی رو به این عالم هستی وارد کنم،بهتره دو تا از بچه ها رو به سرپرستی قبول کرد،به نظرم خیلی بهتره.
بخاطر علایق خودمون زندگی یکی دیگه رو خراب نکنیم.
- شنبه ۲۱ ارديبهشت ۹۸